سید صدرالدین مهوان به‏سال 1324 خورشیدى در تهران متولد شد، تحصیلات ابتدائى را در مدرسه نادر افشار و تحصیلات متوسطه را در دبیرستان جم قلهک به پایان برد.وى از سن هفت سالگى علاقه فراوانى به موسییقى سنتى ایران پیدا کرد و همین علاقه بیش از حد موجب گشت تا وى ویولنى خریدارى کرد و نزد خود با گوش دادن به رادیو و صفحات مختلف موسیقى بطور سینه به سینه نواختن ویولن را آغاز کرد.عشق و شوق به موسیقى وى را چنان مجذوب کرده بود که او هر روز چندین ساعت متوالى ساز مى‏زد و به تمرینات خود ادامه مى‏داد و همه‏ى فکر و سعى‏اش بر این بود که هرچه زودتر پله‏هاى ترقى را یکى پس از دیگرى پیموده و در موسیقى به درجات والا برسد. او براى رسیدن به این منظور مى‏بایست راه دیگرى را انتخاب و طى مى‏کرد که این کار را هم کرد، لذا نزد استاد فقید حسین‏خان یاحقى رفت و افتخار شاگردى این استاد را بدست آورد و پس از چند سال که نزد آن استاد فقید کار کرد، نزد استادان صاحب‏نام دیگرى مثل: مرتضى حنانه، محمود کریمى، فرهاد فخرالدینى به فراگیرى فنون تئورى موسیقى پرداخت و در سال 1348 از هنرستان عالى موسیقى به اخذ لیسانس نائل آمد.پس از چندى به رادیو جهت همکارى دعوت شد و ضمن نوازندگى در ارکسترهاى مختلف، به کار آهنگسازى نیز روى آورد و آهنگ‏هاى زیبایى براى خوانندگان رادیو ساخت که بیشتر اشعار آن را شعرایى مثل احمد شاملو، میرفخرائى و غیره سروده‏اند. چند اثر زیباى وى توسط ارکستر مجلسى لندن در انگلستان تاکنون چندبار اجرا و پخش گردیده است که همین آثار اغلب از صدا و سیما جمهورى اسلامى نیز پخش شده است.صدرالدین مهوان، علاوه بر نواختن ویولن، با نوازندگى پیانو، سنتور و سه‏تار بخوبى آشنایى داشت و آنها را در حد شیرینى مى‏نواخت. وى شاگردان خوبى را در رشته موسیقى بخصوص ویولن تعلیم داد و تربیت کرد که از محبوبیت خاصى بین شاگردان خویش برخوردار بود. وى پس از پیروزى انقلاب اسلامى آهنگ...